Wielki Czwartek
WIELKI CZWARTEK
Wielki Czwartek jest dniem ustanowienia sakramentu
Eucharystii i Kapłaństwa. Msza święta Wieczerzy Pańskiej, będąca punktem
rozpoczynającym obchody Triduum Paschalnego, koncentruje naszą uwagę wokół
tajemnicy sakramentu Eucharystii i nierozłącznego z nim sakramentu święceń
kapłańskich.
Warto zaznaczyć, że podczas tej liturgii po raz
ostatni przed Wielkanocą słyszymy hymn Chwała
na wysokości Bogu oraz towarzyszące mu brzmienie dzwonów. Mycie stóp
dwunastu mężczyznom, które jest zwyczajem niektórych parafii ma przypomnieć
kapłanom o ich służebnej roli wobec ludu Bożego – na wzór Chrystusa, „który nie
przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć” (Mt 20,28).
Po Eucharystii Najświętszy Sakrament zostaje
przeniesiony do Kaplicy Adoracji (Ciemnicy). Miejsce to ma za zadanie pobudzać
wiernych do dziękczynienia za wielki dar Eucharystii. W tym roku zgodnie z dyrektywami
biskupa diecezjalnego obrzęd ten nie będzie miał miejsca. Po zakończeniu
liturgii zdejmuje się obrus i wszelkie inne ozdoby ze stołu Ofiary. Ogołocenie
ołtarza symbolizuje samotność Jezusa w czasie modlitwy w Ogrodzie Oliwnym.
Wieczór Wielkiego Czwartku jest świętem szczególnego
rodzaju. Przeżycia religijne, które mają miejsce w kościele, przenieśmy także pod dach rodzinny i niech tworzą jedną nierozdzielną całość. Liturgia winna być
kontynuowana w gronie rodzinnym przy stole, w czasie tzw. uczty
wielkoczwartkowej. Warto spotkać się przy stole
na posiłku i wspólnej modlitwie z najbliższymi, spędzić z nimi czas i cieszyć
się tą małą, domową wspólnotą Kościoła.
Z uwagi na okoliczności, w których dane nam
zostało przeżywać tajemnicę Triduum Paschalnego przygotujmy nasz dom na
spotkanie z Panem. Stół nakryjmy białym obrusem. Na nim umieśćmy Pismo Święte
oraz świecę jako znak obecności Chrystusa we wspólnocie rodziny. Spełniając
powyższe zachęty rodzina jako domowy Kościół może zgromadzić się wokół stołu i
rozpocząć celebrację Wielkiego Czwartku.
Obrzęd domowych celebracji możemy
rozpocząć od zaśpiewania pieśni: Tyś w
wieczerniku chlebem się stał (nowa Droga do Nieba nr.021). W tym
czasie zapala się świecę umieszczoną na środku stołu. Potem ojciec (głowa
rodziny) powoli i z namaszczeniem czyta fragment z Ewangelii św. Jana (J 13,
1-15). Po lekturze można zaśpiewać pieśń:
Gdzie miłość wzajemna i dobroć. (nowa
DDN nr.210).
Po zakończeniu śpiewu ojciec następującą modlitwą błogosławi stół:
O. Pobłogosław,
Panie, naszą rodzinę zgromadzoną w Twoje imię, pobłogosław ten posiłek, tych,
którzy go przygotowali i spraw, abyśmy miłowali się wzajemnie, jak Ty nas
umiłowałeś. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
W. Amen.
Wszyscy siadają i
spożywają z radością wieczerzę.
Ojciec usługuje i dba o
radosny nastrój. Po zakończeniu wieczerzy na pustym stole pozostaje tylko
płonąca świeca. Wszyscy wstają i w milczeniu dziękują za spożyte dary, po czym
modlitwie przewodniczy matka.
M. Boże,
Miłości, dałeś nam przez swego umiłowanego Syna przykazanie nowe, abyśmy się
wzajemnie miłowali, tą miłością którą Ty sam nas umiłowałeś - nas nędznych,
niegodnych, zbłąkanych; tą miłością, która sprawiła, żeś nam dał swego
Umiłowanego Syna, aby był naszym Zbawicielem i naszym życiem. Prosimy Cię,
Panie, daj nam na czas naszego przejścia przez ziemię zdolność zapominania
krzywd, czyste sumienie, szczerość myśli i prawdę słowa. Stwórz w nas serce
zdolne kochać wszystkich naszych braci. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W.Amen.
Po zakończeniu wszyscy siadają i w skupieniu przy
płonącej świecy słuchają słów modlitwy arcykapłańskiej Chrystusa, którą znajdziemy
w Piśmie Świętym (J 17, 1-28). W chwili ciszy starajmy się zreflektować nad
tym, co zostało odczytane. Niech pomogą nam w tym pytania pomocnicze:
·
Jezus w modlitwie zwraca się do Ojca,
którego miłuje. Jaki noszę obraz Boga Ojca? Czy potrafię być przed Nim szczery?
Czy ufam Bogu? Czy czuję się Jego ukochanym dzieckiem?
·
Nasz Pan Jezus Chrystus modlił się za
nas jako za swoich uczniów. Czy czuję się uczniem Jezusa? Jak żyję jako uczeń
Jezusa? Na ile jestem blisko Niego, a na ile jeszcze nie wypełniam nauki
naszego Pana?
·
Jezus
również modlił się za przyszły Kościół. Czy czuję, że Kościół jest moją
przestrzenią domową? Czy czuję, że to jest MÓJ Kościół? Co mnie wewnętrznie
boli? Czy jako członek Kościoła staram się brać aktywny udział w Jego
życiu?
Po odczytaniu, medytacji i podzieleniem się z najbliższymi fragmentem
Pisma Świętego następuje modlitwa:
M. Panie Jezu, Ty jesteś najlepszym
Przyjacielem, byłeś nim dla swych uczniów, dzieliłeś z nimi wszystkie radości i
smutki. Byłeś ich Panem i Mistrzem, a stałeś się ich Sługą: umyłeś im nogi. Za
nich i za nas wszystkich poszedłeś na śmierć. Naucz nas, co znaczy prawdziwa
przyjaźń. Spraw, byśmy w naszej rodzinie i z naszymi braćmi w wierze, trwali w
miłości i jedności. Byśmy mieli jedno serce i jedną duszę, i byśmy wszyscy żyli
w Twoim pokoju. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
W czasie adoracji Pana Jezusa w Ciemnicy, tradycją naszych parafian
jest odśpiewanie Gorzkich Żali(wszystkich trzech części) . Zachęcamy parafian do duchowego
zjednoczenia się w Wielki Czwartek i odśpiewania tego nabożeństwa
swoich domach.
Spójrz, tam w górze, w
oddaleniu.
1.
Spójrz,
tam w górze, w oddaleniu,
Jakaś
postać chyli się.
W
tak żałosnym rozmodleniu
Klęczy Jezus, Boży Syn.
2.
Cichutko
śpi Getsemani sad,
Lecz
ciszę przerywa, raz po raz,
Westchnienie
i ból,
Bo
straszny ten bój Przeżywa Jezus Król.
3.
Jakąż
ciężką walkę toczył,
Wolę Ojca przyjął Sam.
Tam na wzgórzu, na
Golgocie,
On wykonał Boży plan.
4.
Cichutko
zaprasza ciebie.
Pójdź i popatrz, jak
cierpiał tam wśród wzgórz.
On zbawić cię chce,
Z miłością cię zwie,
Pan Jezus kocha cię.